Выданні → Выданне:

Гарэцкі, M. I. Народныя песні : 3 мелодыямі / М. Гарэцкі, А. Ягораў – Менск : ІБК, 1928. – 163 с. – (Беларуская этнаграфія ў доследах і матэрыялах / Ін-т Беларус. Культуры, Аддз. гуманітар. навук, Каф. этнаграфіі ; кн. 4).

На хрэсьбінах

1. Гомын-гомын, гомын-гомын на вуліцы
2. Ня стук стучыць ды па сенічкых
3. А скакнула Ганутычка а з полу далоў
4. У Антонькі ды явор ны дваре
5. Каб учора ды бабусічка ны радзінкых была
6. Чэрэз бор сысна пывалілыся
7. Кума мыя, кумычка, дзе жывеш?
8. Ты, кумычка мылыдая, кыхтаічка зіліная
9. А ў катле мідзяноя дно!
10. Чэрэз речыньку, чэрэз быструю, тонка кладычка ляжыць
11. Каб у нядзельку ды пыраненьку што на небі зызьвінела
12. А й сон з дрямой лугым ішоў

На вясельлі

13. Зы гарою бярёза вецьця гнець (Як вясельля пачуюць).
14. Каб прыміж гумён, прыміж гародыў (Пяюць мыладой пысьля запоін).
15. Ай борым-борым, бырамі (Пяюць на заручынах).
16. А на дубі зязуля (Як выпраўляюць мы ладо га ны заручыны).
17. А ў месіцы два ражкі, два ражкі (Пяюць маладому пасьля запоін і як выпраўляюць яго на заручыны).
18. Гырныстай наш Іванька (Пяюць, як выпраўляюць мыладога ны заручыны).
19. Пыляцеў саколік, пыляцеў (Як мылады едзіць ны заручыны).
20. Hi вічаріся ны дваре (Пяюць, як ждуць мал а до га на заручыны).
21. Дачушка татухну вон высылала (А таксама, як па маладую прыедуць увечары пасьля вянца).
22. А брат сястру за стол вядзець (Як мыладую прібяруць, пірід вянцом).
23. Ляцеў сылавей чэріз трі лясы (Пяюць, як прыедзе мал ад ы к маладой на заручыны).
24. Суботухна нядзелюхні гадзіла (Як кырывай учынялі).
25. Дрямліва поля, дрямліва (На заручыных і на ўсім вясельлі).
26. А ў нас сяньні (На заручынах).
27. Ты дуброва, ты зялёныя (Пяюць сіраце на заручынах).
28. Як будзіш, Лявонька (Пяюць сіраце на заручынах).
29. Двор мой вялікій, двор мой шырокій (Пяюць сіраце на заручынах. (На мотыў № 21)).
30. Ня стой, божа, пыд важном, пыд вакном (На сіроцкіх заручынах).
31. Станьця вы, дзядзічкі, усі ў ряд (Мылыдая пыд вянец. (На мотыў № 20)).
32. Ны дваре дождж і мароз, Ганкі сьлізкі (Як пыд вянец ехыць. (На мотыў № 21)).
33. Ляцелі гусухны чэріз сад (Як пад вянец ехаць. (На мотыў № 20)).
34. Знаць табе, Марьічка (Кылі прыбраныя пыд вянец ні пла- чыць—каб зыплакылаа. (На мотыў № 23)).
35. Конікі мае сівыя (Як пыд вянец едуць. (На мотну № 15)).
36. Ня меціныя вуліца (Пяюць маладой, як пад вянец выпраўляюць).
37. Пріехала Хадоска с-пыд вінца (Пяюць маЛадой, як с-пад вянца прыедуць. (На мотну № 20)).
38. Спасіба папу і паповічу (Зьвінчаўшы. (На мэлёдию № 23)).
39. Ай попя, попя—псяюха (На мэлёдыю № 15).
40. А з гары, з гары, з даліны (Пяюць зьвінчаўшьг).
41. Зыпалі, маці, сьвечы (Як с-пыд вінца пріедуць).
42. Ай ня пі, Іванька, первыя чары (Як с-пыд вінца пріедуць ] сідзяць яшчэ ны калёсых. (На мэлёдыю № 21)).
43. Ня пі, Ганнычка, первыя чарычкі (На мэлёдыю № 23).
44. А былі мы ў дарозі (Як с-пыд вінца прыіжджаюць. (На мэлёдыю № 41)).
45. Падумый, Ганнычка, пыгыдай молыда (Пяюць у хаце ў маладой, зьвянчаўшы. (На мэлёдыю № 14)).
46. Піряборнічык месічык (Вясельле).
47. Ай горька редзька ў гародзі (Пяюць у хаце ў маладой, зьвянчаўшы. (На мэлёдыю № 20)).
48. Сыза мыя ты галубычка (Пяюць у хаце ў маладой, зьвянчаўшы. (На мэлёдыю № 277)).
49. Ішлі дзевычкі із поля (Як мыладую краскымі прібіраюць (зьвінчаўшы). (На мэлёдыю № 15)).
50. Шамнулі вазочкі ны дваре (Як пы мыладую едуць. (На мэлёдыю № 15)).
51. А й дымна-дымна у полі (Як свашкі едуць пы мыладую).
52. Касіца мыя русыя (Як пы мыладую пріедуць ! калі хоця).
53. Вот табе, вутычка, вот табе, серыя (Пяюць у хаце маладой, зьвянчаўшы. (На мэлёдыю № 14)).
54. Ны дваре ніранінька (Пяюць, як рыхтуюцца везьці маладую ў двор к маладому).
55. Хаджу, хаджу па вуліцы (Як маладую зыбіраюць).
56. Выхвылялыся Юлічка (Як мыладой выіжджаць, пяюць свашк] мыладога ў мыладой за сталом. (На мэлёдыю № 15)).
57. На морі вутычка купалыся (Як мылыдая зьбіраіцца ехыць к мыладому. (На мэлёдыю № 21)).
58. Ай пірід нашым пыяздом (Як зьіжджае мылыдая з двыра. (На мэлёдыю № 15)).
59. Шаўковыя нітычка к сьцені льнець (Як мылыдая з двыра едзіць).
60. Служка была, служка Марютычка ў свае мамухны (Вясельная. (На мэлёдыю № 277)).
61. Hi хацелыся галубцы (Пяюць, як мыладую ў двор мыладога вязуць. (На мэлёдыю № 15)).
62. Пывалілыся памяло (Пірід свадзьбыю. (На мэлёдыю № 15)).
63. Зыгрыбай, маці, жар, жар (Пяюць, як зьяжджаюць з двара, вязучы маладую. (Мэлёдыя № 41)).
64. Выкыцілі, Выкыцілі (Як вязуць і як прівязуць мыладую ў двор мыладога).
65. А ўзыйшоў месічык пыд былакою (Як мыладую узьвязуць на свой двор).
66. Узыйшоў месічык проці ъорычкі (Адменьнік да песьні „А ўзыййюў месічык пыд былакою“... Пяюць, як малады узводзіць маладую на бацькаў двор).
67. А й харошыя дзеріўца сьвідзша (Пяюць, як маладая ідзець да маладога ў хату).
68. Забыла маці Кашулю даці (Як бывала сарочкі даюць ды спаць кладуць (як маладая выяжджае ў двор маладога)).
69. А былі-ж мы у клеці, у клеці (Як спаць кладуць. (На мэлёдыю № 17)).
70. Пасьцелім пасьцельку (На мэлёдыю № 41).
71. Выйдзі, Ганнычка, ны гарод (Пяюць на мэлёдыю № 15).
72. А плавыла вінныя чара ў віннаре (Пяюць маладой на другі дзень пасьля вянца. (На мэлёдыю № 17)).
73. Каб у вінным ды калодзіжы (Пяюць маладой на другі дзень пасьля вянца. (На мэлёдыю № 277)).
74. Хвылі табе, божа (На другі дзень ураньні сьвякрова пяе" (На мэлёдьио № 26)).
75. А новыя хатычка (На другі дзень. (Мэлёдыя № 13)).
76. Мамычка мыя, вазьмі-ж ты мяне (Пяюць мыладой ны другій дзень пысьля вінца. (На мэлёдыю № 23)).
77. Асіна балота красіла (Ны другі дзень ураньні ў мы ладо га ў хаці. (Мэлёдыя № 15)).
78. Кызалі: Іванька ды харош, прігож (Вясельле. (Мэлёдыя №21)).
79. А сы гор ны падол вецір веіць (Як госьці едуцьа. (Мэлёдыя № 21)).
80. А па чом пызнаці сватні двор (Як у госьці пріедуць. (Мэлёдыя № 15)).
81. Ня гневыйся, мой татычка, ны мяне (Як сядуць за стол, пріехыўшы мыладую. (Мэлёдыя № 26)).
82. Ці ні жалка табе, Мыланка (Мэлёдыя надобна да № 15).
83. Ай вумныя ды разумныя Мыланка (Як сваткі едуць пы мыладую. (Мэлёдыя № 17)).
84. Ці сьлепы вы, свашкі (Як везьці мыл аду ю, пяюць мыладога сваткі. (Мэлёдыя № 41)).
85. Дадому госьцікі, дадому (У гысьцях).
86. Кызаў нам вехыць удвору ехыць (У гысьцях. (Мэлёдыя № 23)).
87. Мыланка ў мамухны нежна была (У гысьцях. (Мэлёдыя падобна да № 15)).
88. А ў нашыга свата (У гасьцёх. (Мэлёдыя № 41)).
89. Сваточык ты наш дымавый (У гасьцёх. (Мэлёдыя № 15)).
90. Гарелкі, сваток, гарелкі (У гасьцёх. (Мэлёдыя № 15)).
91. Пяхцерь жэніцца (Ны свадзьбі гуляючы; пяюць бабым (Мэлёдыя № 23)).
92. Быравік жэніцца (Мэлёдыя № 23).
93. Госьцікі мае (3ы сталом. (Мэлёдыя № 23)).
94. Дурні сваты, дурні (Як пы мыладую пріедуць. (Мэлёдыя № 41)).
95. Мы думылі— сваткі пяюць (Мэлёдыя № 41).
96. Вы крычалі, мы мыўчалі (Мэлёдыя № 26).
97. Даўно мы даўно (У гысьцях ны дваре. І ў ладкі плешчуць. (Мэлёдыя № 23)).
98. Hi ўціійайціся, урагі (У гысьцях на дваре, а тады ідуць у хату і нясуць лубку з пірагамі, гарелкыю і інш.).
99. Кызалі—пріехылі (Як пу мыладую пріедуцьч (Мэлёдыя № 41)).
100. Двору, дзеўкі, двору (Як пу мыладую пріедуць і з-застольля дзевык выгыняюць. (Мэлёдыя № 41)).
101. Хадзяічка наша (У гысьцях. (Мэлёдыя № 41)).
102. Кудзеліца зывыляшчыя (Ны свадзьбі гуляўшы. (Мэлёдыя № 41)).
103. Сяё нычы ка мне поп пріхадзіў (Ны вясельлі бабы п‘яныя. (Мэлёдыя: „Лявоніхі“)).
104. Ныляцелі гусі (У гысьцях (?). (Мэлёдыя № 277)).
105. Якоя ета паверья (Едуць (або ідуць) па вуліцы і пяюць, як к маладой у госьці. (Мэлёдыя № 20)).
106. Едзь, мой татычка (Як едуць у госьці (Пыцішаюць бацьку, што дычка цнат лівыя)а. (Мэлёдыя № 20)).
107. А ў нашыга свата (У гысьцях. (Мэлёдыя № 41)).
108. А кылі-ж ба ў нас (Як у гысьцях сідзяць у мы ладо га ці ў мыладой. (Мэлёдыя № 20)).
109. А ны мяне, харошыю мыладзіцу (Ны свадзьбі, у гысьцях. (Мэлёдыя № 67)).
110. Госьці на двор, на двор (Як госьці едуць44. (Мэлёдыя № 41)).
111. Прыпіла матка дачку (Як маладую забіраюцьч (Мэлёдыя №41)).
112. Ліха бацьку ў грудзі (Мэлёдыя № 41).
113. Пыднявесьніца—душка (Мэлёдыя №41).
114. Стойця, пастойця,— (Як мыладую вязуць. (Мэлёдыя № 23)).
115. Кызалі, кызалі: харош, прігож (Як мыладую вязуць. (Мэлёдыя № 23)).
116. Як мяне бралі ды зыручалі (Мэлёдыя надобная дат № 14).
117. Ай чаму ня быў, чаму ні прібыў ны мае заручынкі (Ня ведаю, калі. (Мэлёдыя № 14)).
118. Мамулічка мыя родная (Ня ведаю, калі. (Мэлёдыя № 277)).
119. За новыю зы сьвятліцию (На ўсім вясельлі. (Мэлёдыя № 277)).
120. Ці мы табе, Ганнычка, (Ны вясельлі. (Мэлёдыя №21)).
121. Ай борым-борым быравіныю (Вясельныя, а калі пяюць—ня ведаюw (Мэлёдыя № 23)).
122. Кук у вала зязюля (Мэлёдыя надобна да № 15).
123. Чаго пчолычкі, чаго ярыя, к вульлю прілігалі (Ны вясельлі, а калі—ня ведыю. (Мэлёдыя № 14)).
124. Ай белінькій інбёрівый кырянек (Ня ведыю, калі пяюць. (Мэлёдыя № 17)).
125. А зьвіўся, зьвіўся хмель с аўсом (Як авёс жнуць і ны свадзьбі хто пяець. (Мэлёдыя № 20)).
126. Чырваней вішынькі ў садзі нету (Ня ведыю, калі пяюць. (Мэлёдыя № 21)).
127. Кукавала зязюля ў садочку (На ўсёй свадзьбі).
128. А ў Міньськым горыдзі дзевык многа (Вясельле. (Мэлёдыя № 21)).
129. А звонка, звонка Сасонка (На ўсім вясельлі. (Мэлёдыя № 20)).

У піліпаўкі і ў каляды

130. Ах і дай божа Нам кыляд дыждаць (У піліпаўкі, як прялі).
131. А кылядныя бліны ладныя (Пірід кылядммі і ў кыляды. (Мэлёдыя № 130)).
132. Ай рана-рана Куры папелі (Пяюць у кыляды і ў піліпыўкі ПЯЮЦЬа).
133. А зрадніца нявестка (Пяюць у кыляды. Больш у піліпыукі).
134. Двор мяту, двор мяту (Абы-калі).
135. Каб і ў садзі, ў віныградзі Калінка стыяла (У піліпыўкі, як прядуць).
136. А што-ж ты, рожа, Адна ў гародзі (У піліпыўкі і ў кыляды, і калі хоця).
137. Пыстаўлю сьвятліцу Выкнамі на вўліцу (У кыляды і на ксьціных).
138. Вісока клён дзеріўца, вісока (Пяюць у кыляды).
139. Шугі-шуп, кымары (Пяюць у кыляды).
140. Заінька белінькі (У кыляды, длі зыбавы дзяцём. (Мэлёдыя № 139)).
141. Царіў сын, кыралёў (У кыляды, кырагодым і ў піліпыўкі).
142. А хто, хто к нам пріхадзіў (У кыляды. І пряўшы ў піліпыўкі).
143. Дунаю, куды паплыў (У кыляды. (Мэлёдыя, падобна да № 139)).
144. А ты, цесьць, варі піва (Пяюць у каляды і ў карагодзе. (І ў піліпыўкі спрадвеку гулялі)).
145. Дзеўкі хмель садзілі (Пяюць у кыляды ў кырагодзе і ў піліпыўкі гуляўшы).
146. Ах сёю-ж мой, вёю (У кыляды, у піліпыўкі, кырагодый. (Мэлёдыя № 145)).
147. Дзеўкі грушу садзілі (У кыляды, кырагодым і ў піліпыўкі (ат Міколы)).
148. Куды ездіш, Сілівон? (Кылядныя, дзяцём пяюць... (Мэлёдыя № 147)).
149. Віўся, віўся вірябей (У кыляды, пяюць дзеукым. (Мэлёдыя № 147)).
150. Цісовыя калёсы (У кыляды, гуляючьг. (Мэлёдыя № 147)).
151. Паедзім, дзеткі, (У кыляды, гуляючы).
152. Як пыйшла наша стўпіца (У кыляды, гуляючы).
153. А будзім мы, жонычкі, (Дзяціныя песьня, а голые кылядный44).
154. Пойдзім, дзевычкі, (У кыляды, гуляючы).
155. А кўріца, кўріца, (Як прядуць, каб ні спаць, і ў кыляды).

Вясну гукаюць

156. Блыгыславі, божа.
157. Лі калодзіжа, лі сьцюдзёныга (Як гукаюць вясну).
158. Каго нету, каго нету на вуліцы (Вясну гукаюць).
159. А што ў лесі Стучыць, грючыць? (Вясну гукаюць).
160. Каб па морю, морю сініму (Вясну гукаюць).
161. Стыялі, сьвяцілі месічкі чатырі (Вясну гукаюць).
162. Каб і ў вуліцы, (Як вясну гукаюць. (Мэлёдыя № 157)).
163. Вір, вір калодзіж (Вясну гукаюць. (Мэлёдыя № 157)).
164. Кацілыся бірвянцо (Як вясну гукаюць. (Мэлёдыя № 163)).
165. Ластыўка кысата рана вылітала (Гукаюць вясну. (Мэлёдыя № 160)).
166. Зы лаповым садым Малінка стыяла (Вясну гукаюць. (Мэлёдыя № 156)).
167. Зы паповым гумном Былінка стыяла (Вясну гукаюць. (Мэлёдыя № 156)).
168. Ныд рякою вёрба (Вясну гукаюць. (Мэлёдыя № 156)).
169. 3 паповыя лазьні дым казлом, д. к., д. к.! (вясну гукаюць).
170. А скыкалі хлопцы п-бруску, пу б., пу б.! (Як вясну гукаюць. (Мэлёдыя № 160)).
171. А ны rape роса (Як вясну гукаюць).
172. Па блоньню выда рызьліваіцца (Як гукаюць вясну).
173. Трыва кавыра, Марьічка кабыла (Як вясну гукаюць).
174. Яблынь мыя, яблынь мыя кудрявыя (Як вясну гукаюць. (Мэлёдыя № 158)).
175. Ай горя-горічка (вясну гукаюць).
176. Была ў нявесткі (вясну гукаюць).
177. Мідуніца, мідуніца лугув&я (Як гукаюць вясну. (Мэлёдыя № 158)).
178. Як пайду я млыда пы ваду, пы ваду, пы ваду (Як вясну гукаюць).
179. А ў полі дуб‘ё ілыватыя (Як вясну гукаюць).
180. А сядзелі бабы пыд вакном, пыд вакном, пыд вакном (вясну гукаюць. (Мэлёдыя падобна да № 160)).
181. А ны rape-горцы цэрькыўка, ц., ц.! (вясну гукаюць. (Мэлёдыя № 160)).
182. Выйду зы вароты (Як вясну гукаюць. (Мэлёдыя № 156)).
183. А мы ляда, прятылі, прятылі (У пост вясною. Калі хочыш).

Пяюць вясною

184. Нікому-ж так ды ня тошнінька (Пяюць вясною).
185. Ці я табе, мыя маці, ныдакучыла (Вясноўськыя песьня).
186. Рызыгралысь жарка сонца піряд месічкым (Вясноўськыя. (Мэлёдыя № 185)).
187. Даўно я, даўно ў мамычкі была (Вясною, як лес зялёный).
188. Ты ні радуйся, зелін дуб! (Як бярёзкі зывіваюць).
189. А ў горыдзі на рынку ІТець худоба гарелку (Пяюць на купальле).
190. Вы, кумычкі-галубычкі, сястріцы мае (Пяюць на хрэсьбінах і абы-калі, вясною, і як авёс жнуць, і ны вясельлі).
191. Пы бару хаджу! (Як ягыды бяруць).

Жніўныя

192. Выхвылялысь ды чырвона каліна (Пяюць, як жыта жнуць, ны пыстаці).
193. На морі вутытка купалыся (Пяюць, як жыта жнуць, ны пыстаці).
194. Ах ты, сонца, сонца жаркыя (Пяюць жаўшы, як сонцу садзіцца).
195. Між гор, між гор дарожычка ліжала (Ны пыстаці, як жыта жнуць).
196. А белыя бярозынька ваду пымуціла (Як жыта жнуць, ны пыстаці).
197. А белыя бярёзычка, (Пяюць калі жыта жнуць, ны пыстаці).
198. Пайду я паслухыю, як голуб гудзець (Як жыта жнуць; ны пыстаці).
199. А ў полі жыта, ні яріца (Пяюць, як жыта жнуць; ны пыстаці).
200. А ўсі людзі двору йдуць (Як жыта жнуць увечыр).
201. Ны дварё ніранінька (Жніўныя песьня).
202. Зыкуріўся сілный, дробный дожжык (Як дождж пойдзіць).
203. Ветрічык пышыць, былінку калышыць (Пяецца ў жніво).
204. Як пайду я кыла лугу (Як жыта жнуцьи).
205. А п‘ю-ж я молыда, вісялюся (Ны пыстаці, як жыта жнуць).
206. А я у полі жыта жала (Жыта жаўшы, ны пыстаці).
207. Стрыкліва крапіва—балотныя (Пяюць у жытняе жніво, ны пыстаці).
208. Ехыў кызак з Украіны (Жаўшы жыта, ны пыстаці).
209. Ехыла удыва с-пыд Мыгілева (Ны пыстаці, як жыта жнуць).
210. А сьвяці, сьвяці, ясен месічык (Ны пыстаці і як удвору йдуць).
211. Відзіць маё вочка (Як пыстаць пыдгыняіш, і мы дажынкыхм).
212. А дыбраныч ды быгатыму полю (Як двору зьбіраюцца).
213. Мамулінька, сірядзінка баліць! (Жнучы жыта, ны пыстаці. (Мэлёдыя № 227)).
214. Ніўка, ніўка, (Гавораць, як дажнуць).
215. Чыста палота, (Як даполюць пышаніцу, гаворюць).
216. Зыря-Ж МЫЯ, вячэрнія ! (Пяюць жнеі, ішоўшы с поля).
217. Ты, сяло маё, сяло новыя (Пяюць, ішоўшы с поля, жнеі).
218. Рызгарелыся вячэрнія зыря (Як с поля йдуць).
219. Рызгарелыся вячэрнія зыря (Адменънік да № 218. Пяюць, як жнуць,—ішоўшы с ПОЛЯ, дарогыю).
220. Як пайду я у пы Дунаю (Пяюць, як жнуць, як двору йдуць).
221. Пы ряцэ, ряцэ вуцяніца плувець (Жніўная, с поля йдучы. (Мэлёдыя № 227)).
222. Мілінькій мой, (Як жыта жнуць, с поля йдучы).
223. Ах і сеіла Вульляніца лянец (Жніўная, і двору йшоўшы, і абы-калі).
224. Пайду я, пайду (Жніўная, і двору йшоўшы, і абы-калі).
225. Ну-ця жаць, ні ліжаць! (Як жыта жнуць, ны пыстаці).
226. Ах зеліна, зеліна а ў лузі трыва (Як жыта жнуць, ны пыстаці).
227. Пы гарохыўю, пы ячыньню (Пяюць, як жыта жнуць, ны тылацэ).
228. Добрый вечыр, хыдзяюшка мыя (Ішоўшы, ўдвору і к двару прішоўшы, ны тылацэ).
229. Добры вечыр вам, (Ны тылацэ).
230. А хто-ж у нас кудріват (Ны тылацэ).
231. Ах вы, мілы мае бабычкі (Як жыта жнуць, ны тылацэ).
232. А ў нашыга пана (Ны дажынкых).
233. А ў нашыга пана дажынычкі рана (Адменьнік да № 232. Жніуная).
234. Па полю сыз голыб літаіць (Ны дажынкых, і ў полі і увечырі).

Ярныя

235. Авясец, мамычка, авясец (Пяюць у восінь).
236. Ні літай ты, ластыўка, (Як лес адзеніцца, пысля вялікыдня. І ны пыстаці, у воешь).
237. Траўка чырнабылка (Голас не вясельны, але пяюць ны вясельні, у гысьцях пяюць, пяюць і вясною і ў вос!нь).
238. Доля мы‘я, у грібы хадзіла (У восінь, жаўшы авёс).
239. Каб с-пыд каміня і с-пад белыга (Абы-калК Ярныя).
240. Ты, сяло маё, сяло новае (Адменънік да №№ 217 і 239).
241. Каб па полю, полю туман рысьцілаіцца (Як авёс жнуць).
242. А ўсі людзі жыта сеюць (Як жыта сеюць).
243. Ах рызарёныя рябіна (Пяюць у восінь, як авёс жнуць).
244. А с-пыд гаю, гаю вецір веіць (Абы-калі. І жаушы. Ярныя).
245. Горычка мыя—крутая (К жніву не кладзі ету, яе пяюць абы-калі. Пяюць жнучы, у восінь).
246. Hi жаніўся-ж я — крысыта мыя (Пяюць абы-калі. Ярныя).
247. Hi жаніўся я—крысыта мыя (Адменънік да № 246, мэлёдыя гэткая сама).
248. Дубровушка ды зялёныя (У восінь і абы-калі).
249. Дубровышка ды зялёныя (Адменънік да № 248. Як зап‘юць дачку. І ў восінь).

У зімку, як прадуць

250. А стаіць явор ды над речкыю (У піліпыўкі).
251. Зялёнінькій дубчык на вір ныхілыўся (У піліпыўкі).
252. Ты чырвоныя каліна (Піліпыўскыя песьня; пяюць, калі прядуць).
253. Каб на реццы, реццы, (Найболыи у піліпыўкі. Абы-калі).
254. Як пайшоў мыладзец проч ны ўкраіну (Абы-калі. Піліпыўськыя).
255. Ай сын у маткі ночку нычуваў (Абы-калі, у піліпыўкі, у восінь).
256. А Й горькыя Я І ДОЛЯ МЫЯ ! (Пяюць абы-калі).
257. А горькыя я і доля мыя (Адменънік да № 256. Мэлёдыя іэткая сама).
258. Бог таму даў (Абы-калі. піліпі»іўкі найболі).
259. А жына на мужа (У піліпыўкі, як прядуць).
260. Аддыла мяне маці за горькыю п‘яніцу (Абы-калі).
261. А ні даў мне бог долі (У піліпыўкі і калі-хоця).
262. Дарожка, дарожка, (Калі-хоця).
263. А й сын у маткі nрі гады ня быў (Абы - калі).
264. Німа міру ўдавіныму сыну (Піліпыўськыя, як прядуць. І ў восінь, і калі хоця).
265. Як пышла удыва Ды ў арешыкі адна (У піліпыўкі).
266. Была ў Ганьнёшы ліха мачыха (Абы - калі).
267. Была ў Ганьнешы ліха мачыха (Адменънік да № 266).
268. Нышчыпалі два браты хмелю ярыга (У піліпыўкі).
269. Сені ў брата ны памосьці (У піліпыўкі).
270. Як я молыда была (Пяюць у піліпыўкі, калі прядуць).
271. Зыблудзіў бел-малойчык (Абы - калі).
272. Шлі кызакі сы палону (Абы-Каліа).
273. Ні дунай шуміць, ні выална гываріць (Абы-калі).
274. Выхадзіла, выхадзіла два брахнінькі радненькіх (Абы-калі).
275. Ты, дуброва, дуброва, (Піліпыўськыя, як самыя марозым. І ў лядзі, улетку).

Абы-калі

276. Запіўся бел-молыдзіц (Абы-калі).
277. Сягоньня субота, (I ткаўшы, і гіряўшм, і калі хочыш).
278. Ёсыдь у полі, гай/ гай (Пяюць абы-калі).
279. Як устану я ранёнька (Пяюць абы-калі).
280. Як пріёхыў джанджура (Абы-калі).
281. Каб у Слышку на рынычку (Ксьцінныя).
282. А ці чулі ды вы, дзевычкі (Калі ходя. К вясьне кладзі).
283. Каб ны гаре-горцы Каршомка стыяла (Пяюць абы-калі).
284. Ні кукуй ты, зязюлічка, рана (Зы сталом, напіўшыся гарелкім).
285. А ў гародзі чырвоныя рожа (Пяюць узімку).
286. А чужы мужы далёка жывуць (Абы-калі).
287. Дарогыю ды шырокыю (Абы-калі).
288. А ў нядзелічку рана (Абы-калі).
289. А ехылі гыйдымакі (Абы-калі).
290. Прізаўныла маё серца ішчэ ў малінькія (Калі-хоця).
291. Сядзеў я на пні, (Дакушныя песьня).

Пяюць дзяцём і пяюць дзеці

292. Сядзеў коцік на кухні (Пяюць маленькім дзяцём, кладучы іх спаць).
293. А йдзі, коця, ны ганык
294. А брысь, коцік, у лясок
295. Люлі-люлічкі
296. Люлі-люлі, кылышу
297. А было у бабкі чатырі валы
298. А ласычка
299. Кую-кую ножку (Прыпяваюць, забаўляючы маленькіх дзяцей).
300. Сарока-варона Кашку варіла
301. Чы-чы сарока
302. Сіўка-варонка (Пяюць, забаўляючы дзяцей і навучаючы іх пяяць гэтак сама).
303. Дын, піряцын (Дзяціная гульня).

Прыпеўкі

304. А ты сядзіш ны куце
305. Мужык жыта прыдаець
306. А ў баріні чорна сьвіта
307. Hi хадзі ты, кудріватый
308. А ў балоці ны калодзі
309. Каб за лесым, ды за цёмным
310. Ай чук, дзеўка, люблю цябе
311. Антон казу вядзець
312. Дзяўчонычка гожыя

Псальмы

313. Як устала, Вырвара а рана, рана (Як сьвячу дзеўкі гуляюць, ны Вырвары, у піліпыўку).
314. Жылі-жылі людзі ды ня верныя (Псальма, у пост).
315. Ня многа маці Марея ўваснула (Стырасьвецкыя псальма).
316. Род яўрейській зысмучоны (Псальма).
317. Каб у полі, Ны кургоні (Ны памінкых).
318. Жыў сабе Адам, жыла і Ева (Абы-калі. Бывала пяюць ны абедзе пы нябожчыкуа).