Аўдыётэка → Аўдыё выданне:

Zespół śpiewaczy z Dobrywody - Pieśni nie tylko święte. Tradycja muzyczna Podlasia

Zespół śpiewaczy istnieje w Dobrywodzie od ponad trzydziestu lat. Jest to jeden z najstarszych zespołów działających na Podlasiu. Na przestrzeni czasu jego skład się zmieniał. Obecnie gromadzi on sześć śpiewaczek. W nagraniu wzięło udział siedem - niestety Pani Antonina Sidoruk, najstarsza wykonawczyni (solo 1, 17), wspaniała śpiewaczka, której pamięć stanowiła prawdziwą skarbnicę pieśni i dawnych zwyczajów, zmarła 21 lutego 2002, kilka miesięcy po dokonaniu nagrania.

Zespół z Dobrywody zbiera co roku wiele nagród i wyróżnień za gromadzenie, odtwarzanie i wykonywanie pieśni i obrzędów miejscowej tradycji.

Obok dużej wartości repertuaru, grupę śpiewaczą cechuje szczególna dbałość o jakość wykonawczą, piękne głosy i dobre zgranie we wspólnym śpiewie, które jest wynikiem wyłącznie własnej pracy, gdyż zespół nie ma instruktora. Śpiewaczki z Dobrywody występują głównie na Podlasiu, ale były także w Warszawie, Sopocie, Przemyślu, Grodnie.

W nagraniu wziął udział zespół śpiewaczy w składzie: Antonina Sidoruk (ur.1931 zm.2002); Walentyna Klimowicz (ur.1943); Nina Jawdosiuk (ur.1942); Barbara Jakimiuk (ur.1944); Paulina Sawczuk (ur.1954); Mirosława Ziniewicz (ur.1954); Maria Klimowicz (ur.1954).

Pieśni znajdujące się na kasecie odpowiadają chronologii cyklu kalendarza wiejskiego. Rozpoczynają go wiosenne rohulki (2, 3, 10), które, jak każe tradycja, śpiewa się tylko przez jeden tydzień w roku - od Wielkanocy do Niedzieli Przewodniej i wysnynki (11) wykonywane po Niedzieli Przewodniej, po czym następują pieśni lata sianokośne (12) i żniwne (4). Repertuar zimowy to głównie kolędy (6, 15) i pieśni weselne (13), gdyż zima i karnawał to tradycyjna pora wiejskich wesel. Oprócz pieśni weselnych śpiewy cyklu rodzinnego reprezentuje pieśń pogrzebowa (5). Jedną z najpiękniejszych pieśni "świętych" w repertuarze zespołu śpiewaczego z Dobrywody jest pieśń maryjna "Caryca Niebiesnaja" (14).

Oprócz śpiewów obrzędowych na kasecie znalazło się kilka pieśni lirycznych i żartobliwych, które nie są łączone z żadnym konkretnym czasem i miejscem wykonania (1, 7, 9, 16, 17) oraz krwawa ballada o zamordowaniu żony (8), wykonywana w wielu wsiach wschodniego Podlasia.