Персаналіі → Персаналія:

Субета Міхась

Міхась Субета нарадзіўся ў 1910 годзе на Беласточчыне, у вёсцы Гураны каля Саколкі. І пражыў там да сярэдзіны 40-х гадоў мінулага стагоддзя. Пасля Вялікай Айчыннай вайны  адбыўся так званы “абмен насельніцтвам” паміж Польшчай і БССР (калі этнічныя палякі і беларусы-католікі ехалі з БССР у Польшчу,  а праваслаўныя беларусы з Польшчы ў БССР).

Міхаіл Субета разам з жонкай, бацькам і двума сынамі апынуўся спачатку ў Гомелі, а пасля доўгіх вандраванняў - на Смаргоншчыне. Каля пяці гадоў пражылі Субеты ў вёсцы Жэленгова, Міхаіл Лявонавіч працаваў у мясцовым калгасе. А пасля купіў невялічкі дом у Смаргоні на вуліцы Вікторыі Сінкевіч. 

У лістападзе 1993 года дзядулю раптоўна зваліў інсульт. І праз тры тыдні яго не стала. Пасля смерці скрыпкі нейкім дзіўным чынам зніклі. Засталіся толькі футаралы, выкінуць каторыя ў нас рука не паднялася. Так і ляжаць на гарышчы”.

Цікаўнасць да скрыпача Субеты, які, дарэчы, ведаў шмат мелодый з Беласточчыны, праяўляла вядомая на той час у Смаргоні настаўніца па класе скрыпкі Аўрора Леанідаўна Эскіна. І гэты факт, на мой погляд, прыдае значнасці самабытнаму музыку.

Не прамінулі Міхаіла Лявонавіча і вядомыя беларускія фалькларысты Уладзімір Бярбераў і Алесь Лось. Дзякуючы ім, удалося захаваць для нашчадкаў найгрышы  скрыпача. Мелодыі ў выкананні Субеты  прадаўжаюць гучаць у аўдыёзапісах.