2020 - Скварчэўскі Дз. Міфалагічныя вобразы ў народнай культуры беларуска-літоўскага памежжа: Сёрба, Сярбай, Serbojus
Поўная назва (для бібліяграфій)
Аўтар(ы)
Выданне, дзе апублікаваны
Дзе пачытаць (спасылкі)
Звязаныя сэрыі
Гады публікацыі
Звязаныя лакацыі
Тэмы
Аннотация
ДМИТРИЙ СКВОРЧЕВСКИЙ
МИФОЛОГИЧЕСКИЕ ОБРАЗЫ В НАРОДНОЙ КУЛЬТУРЕ БЕЛОРУССКО-ЛИТОВСКОГО ПОГРАНИЧЬЯ: СЁРБА, СЯРБАЙ, SERBOJUS
Статья посвящена локальному мифологическому персонажу на белорусско-литовском пограничье, известному под именами Сёрба, Сярбай и Serbojus. Автор рассматривает вопросы этимологии мифонима, происхождения образа, атрибуции персонажа и его функций. Наиболее вероятная этимология мифонима восходит к и.-е. основе *ser-bh-, реализованной в литовском глаголе ‘siur̃bti’ и белорусском ‘сёрбаць’ (‘громко есть или пить’). Этот мифологический персонаж выступает одновременно и как сезонный дух, и как персонификация голода и бедности. Описания персонажа не позволяют однозначно относить его к демоническим существам; он может иметь больше общего с духами природы и вегетации, чем с нечистой силой.
Summary
DZMITRY SKVARCHEUSKI
MYTHOLOGIC IMAGES IN THE FOLK CULTURE OF BELARUSIAN-LITHUANIAN BORDERZONE: SIORBA, SIARBAI, SERBOJUS
The article discusses a local mythologic character from Belarusian-Lithuanian borderzone, known as Siorba, Siarbai and Serbojus. The author considers the issues of the mythonymʼs etymology, the imageʼs origin, the characterʼs attributes and functions. The most probable etymology of the mythonym arises to stem *ser-bh-, actualized in Lithuanian verb ʻsiur̃btiʼ and Belarusian verb ʻsiorbacʼ (eat or drink loudly). That mythologic figure act both as a season spirit and as an embodyment of famine and poverty. The characterʼs description does not allow to univocally designate him to daemonic creatures, he has much in common with spirits of nature and vegetation than with devilry.
Каментароў — 0
Маеце пытанне ці заўвагу? Напішыце ў каментары. Звяртаем увагу, што каментары са спасылкамі і ад неаўтарызаваных аўтараў прэмадэруюцца.