Персаналіі → Персаналія:

Ружэчка Юлія

Пра вучобу і працу ў Беларусі

Я пісала і здымала для “Салідарнасці” і яшчэ фрылансіла на іншыя выданні. Спачатку рабіла толькі тэксты, але заўсёды думала пра фотаздымкі, бо мой бацька, Аляксандр Ружэчка, фатограф. Неяк парасіла яго навучыць мяне здымаць.

Артыкулы я пісала са школы, мы з сябрамі прыдумлялі розныя газеты, і я заўсёды хацела працаваць у СМІ. Я вучылася ў Ліцэі БДУ ў філалагічным класе, там быў вельмі высокі ўзровень выкладання і творчая атмасфера, ва ўніверсітэце мне такой атмасферы не ставала. Выбіраючы паміж філфакам і журфакам, спынілася на першым варыянце, бо перавагі журфака, на мой погляд, не ў малой ступені ў тым, што ён дае сувязі ў прафесійнай супольнасці. А я такія сувязі ўжо мела.

Мне вельмі пашанцавала вучыцца адначасова з працай, вельмі дапамагалі рэдактары і калегі. Яшчэ школьніцай я прыходзіла ў рэдакцыі буйных моладзевых СМІ і больш вопытныя журналісты давалі мне парады. Пасля Ліцэя БДУ вучыцца ва ўніверсітэце было сумнавата, перад другім курсам я перайшла на завочнае, а пасля трэцяга вырашыла не працягваць вучобу і з’ехала ў Парыж.

Пра вучобу і працу ў Францыі

Ва ўніверсітэта Paris 8 Vincennes Saint-Denis я абрала факультэт мастацтва, аддзяленне фатаграфіі. У Францыі не трэба здаваць іспыты, каб паступіць вучыцца, пануе прынцып, што адукацыя павінна быць дасяжнай для ўсіх, прынамсі на першых курсах. Каб паступіць на бакалаўрыят, трэба было толькі здаць лінгвістычны тэст і напісаць матывацыйны ліст. Спецыялізацыя па фатаграфіі пачынаецца з трэцяга года, і там ужо ёсць конкурсны адбор. А першыя два курсы вывучаюцца агульныя мастацтвазнаўчыя прадметы. Пасля бакалаўрыяту я вучылася адразу ў дзвюх магістратурах: на фотамастацтве ў Paris 8 Vincennes Saint-Denis і яшчэ вывучала культурны мэнэджмэнт у галіне міжнароднага мастацкага супрацоўніцтва. Паля вучобы пераехала ў Грэнобль, дзе займаюся фрылансам.